Product Summery

Габриел Гарсиа Маркеснинг “Полковникка биров мактуб битмас” асари — бу сокин оҳангда ёзилган, аммо юракка уриладиган кучли адабий портрет. Асарнинг ҳар бир саҳифасида фақат қаҳрамоннинг эмас, муаллифнинг ҳам юраги безовта ураётгани сезилади. Китоб жуда ихчам, аммо мазмуни — чексиз. Асар марказида — ўз нафақасини кутаётган, уруш фахрийси бўлган полковник туради. У ҳар ҳафта почта кутисини текширади, ҳеч қачон келмайдиган мактубни кутади. Нафақа — у учун нафақат пул, балки адолат, эътибор, жамиятга кераксизлик ҳиссидан халос бўлиш умидидир. Бу кутилиш — асарнинг энг оғриқли, аммо энг ҳайратомуз қисмидир. Маркеснинг ўзи бу асарни “кулги билан бошланган, аммо фожиа билан якунланган” деб таърифлайди. Ҳақиқатан ҳам, бу ҳикоя ҳазин ва гўзал, оддийликда улуғликни топган асар. Унинг фони эса – мустабид ҳукуматлар, цензура, беқарор сиёсат фонида ҳаётини давом эттиришга уринишдир. Полковник — бу ягона қаҳрамон эмас, балки бутун жамиятда унутилган, эътибордан четда қолган инсонларнинг тимсолидир. Асар орқали Маркес бизни инсоний умиднинг қанчалар бардавом, лекин баъзида қанчалик бефойда эканини ҳам кўрсатади. Бу китобда ҳаракат деярли йўқ, аммо ички тўқнашувлар, сукутли қарорлар, умид ва мағлубият орасидаги кураш ҳар саҳифани жонлантириб туради.